Bobas & Junior odzież i akcesoria dziecięce


           Celiakia (choroba trzewna) to trwająca całe życie immunologiczna choroba o podłożu genetycznym, uwarunkowana nieprawidłową odpowiedzią na białko zbożowe - gluten, w wyniku której dochodzi do uszkodzenia kosmków jelitowych, maleńkich wypustek błony śluzowej, które zwiększają jego powierzchnię i są odpowiedzialne za wchłanianie składników odżywczych.

 O CHOROBIE

           Prowadzi to do zaburzenia wchłaniania substancji odżywczych. Jedyną metodą leczenia celiakii jest stosowanie przez całe życie ścisłej diety bezglutenowej. Po wycofaniu glutenu z diety następuję regeneracja błony śluzowej jelita i ustąpienie objawów.
Choroba może ujawnić się w każdym wieku. Zarówno wkrótce po wprowadzeniu glutenu do diety dziecka, jak również podczas dorastania, ciąży u kobiet, dużego stresu itd. Obecnie najczęściej wykrywa się celiakię u osób 30-50-letnich, choć zdarzają się przypadki choroby u osób 80-letnich. Kobiety chorują dwa razy częściej niż mężczyźni.

Rodzaje celiakii:

  • Postać klasyczna- najbardziej znana, kiedy występują pełne objawy kliniczne oraz zmiany zanikowe w błonie śluzowej. Typowe objawy to- bóle brzucha, biegunki, brak przyrostu masy ciała, brak apetytu.
  • Postać atypowa- objawy są spoza przewodu pokarmowego, np. niski wzrost, anemia, zaburzenia szkliwa zębów, zaburzenia emocjonalne.
  • Postać niema- kiedy brak ewidentnych objawów , dopiero dokładne zebranie rodzinnego wywiadu nasuwa podejrzenia celiakii. Często krewni chorych na celiakię posiadają przeciwciała (tTG). Tacy pacjenci dopiero po wprowadzeniu diety bezglutenowej zauważają poprawę samopoczucia, ustępują wzdęcia, czują się lepiej.
  • Postać utajona- u chorych z genetyczną predyspozycją do wystąpienia choroby, u których w chwili badania nie stwierdzamy zmian, ale u których w przeszłości występowały lub w przyszłości wystąpią objawy kliniczne oraz zmiany w błonie śluzowej jelita cienkiego. U osób takich stwierdzamy występowanie markerów serologicznych celiakii.
  • Potencjalna- genetyczna predyspozycja do wystąpienia choroby.

DIETA BEZGLUTENOWA

           W diecie bezglutenowej bezwzględnie zabronione jest spożywanie produktów zawierających pszenicę, żyto, jęczmień i owies, a także pszenżyto i orkisz oraz wszelkich wyrobów z ich dodatkiem.
Gdyby chorzy nie mogli jeść tylko glutenowego chleba, makaronu i ciastek, sprawa byłaby posta. Problem w tym, że produkty z pszenicy i innych zbóż są bez wątpienia podstawą współczesnej diety. Gluten odznacza się dużą sprężystością i elastycznością. Im wyższa jego zawartość w mące, tym mąka bardziej wartościowa dla piekarzy. To dzięki dużej ilości glutenu ciasto z mąki pszennej jest lepkie i ciągnące, a gotowe wypieki są miękkie, puszyste i długo zachowują świeżość. Zarówno mąkę pszenną, jak i inne produkty zbożowe ( skrobię pszenną, skrobię modyfikowaną, syropy słodowe wyprodukowane z pszenicy lub jęczmienia, otręby pszenne lub czysty gluten) spotkać można w wielu codziennych produktach spożywczych - parówkach, pasztetach, lodach, jogurtach, serach, słodyczach, gotowych sosach, niektórych lekach, przyprawach itp., gdzie dodawane są ze względów technologicznych.

DZIECKO NA DIECIE

           Jak pomóc dziecku zaakceptować dietę bezglutenową? Jak nauczyć je zdrowego stylu życia na diecie, która będzie mu towarzyszyła całe życie? Jak sprawić żeby nie czuło się gorsze od rówieśników i wzrastało w poczuciu własnej wartości?
Oto kilka rad psychologa, które mogą pomóc. Należy:

  • nigdy nie krytykować „innego” smaku bezglutenowych potraw, nie uznawać jedzenia dziecka za gorsze czy mniej smaczne
  • nakłonić bliskich, krewnych i znajomych do podobnej postawy wobec dziecka
  • konsekwentnie, ale spokojnie wymagać wymagać od dziecka stuprocentowego, bezwzględnego przestrzegania diety
  • dyskretnie uczestniczyć w przeżyciach (kłopotach) swojego dziecka okazując gotowość do rozmowy, wysłuchania bez krytyki i pouczeń
  • przezwyciężać tendencję do nadopiekuńczości i ochrony dziecka przed rówieśnikami
  • przystosować dziecko (uwzględniając jego wiek) do przestrzegania ograniczeń w jadłospisie w oparciu o przemyślany system nagród i kar, oczywiście z przewagą nagród pamiętając, że wyrazy uznania i pochwały także są nagrodami
  • nie ograniczać dziecku kontaktów z rówieśnikami ze względu na jego dietę , starać się aby uczestniczyło w miarę możliwości w wyjazdach szkolnych, spotkaniach, urodzinach itd
  • unikać specjalnego ulgowego traktowania dziecka dla wynagrodzenia „złego losu”, nie „użalać się” nad nim, starać się nie wytwarzać wokół dziecka atmosfery choroby, raczej wspólnie uznać konieczność stosowania diety jako specyfikę organizmu i zdrowy styl życia
  • nie ulegać manipulacjom dziecka jeśli próbuje wykorzystywać chorobę dla osiągnięcia swoich celów
  • wspólnie ze współmałżonkiem podejmować trud prawidłowej opieki szanując wzajemne różnice w postępowaniu ojcowskim i matczynym
  • wzbudzać w dziecku poczucie odpowiedzialności za własne zdrowie i życie, stopniowo uczyć zasad przygotowywania bezpiecznych posiłków, zachęcać do wspólnego przygotowywania bezglutenowych potraw
  • dbać o wzmacnianie w dziecku poczucia własnej wartości

K.K.

Źródło: " Polskie Stowarzyszenie Osób z Celiakią i Na Diecie Bezglutenowej " .
" Balviten - Celiakia i dieta bezglutenowa ".
" 120 przepisów BEZGLUTENOWYCH " .